Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019

Bag of Nails - Daddy's Blues - Official Music Video




Οι Bag of Nails είναι μια ψυχεδελική μπλουζ ροκ μπάντα με έδρα την Αθήνα. Πρόκειται για ένα δυναμικό τρίο, με έμφαση στον αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα του ροκ των 60's και 70's και του μπλουζ. Με φρέσκες ιδέες, συνθέσεις και δυνατό ήχο, οι Bag of Nails ήρθαν για να μείνουν.
Η ιδέα για την μπάντα γεννήθηκε την εποχή που ο Πάνος έπαιζε στους Mr Delay and The Tallman (2012 - 2014) και είχε αρχίσει ήδη να συνθέτει τα κομμάτια που αργότερα θα αποτελούσαν τη μουσική βάση για τους Bag of Nails. Η μπάντα ξεκινάει την πορεία της το 2014 με πρώτο line up τον Πάνο Κ. στην κιθάρα και τη φωνή, το Γιώργο Α. στο μπάσο και τον Ηρακλή Ζ-Σ. στα τύμπανα και ηχογραφεί το πρώτο της demo το 2015. Ο Γιώργος Α. αποχωρεί από την μπάντα αμέσως μετά το τέλος των ηχογραφήσεων. Τη θέση στο μπάσο αναλαμβάνει για μερικούς μήνες ο Γιώργος Σπανορήγας, ο οποίος με τη σειρά του δίνει τη θέση του στο Βαγγέλη Τ. Η μπάντα συνεχίζει την πορεία της με αυτή τη σύνθεση για περίπου δύο χρόνια και πραγματοποιεί μια σειρά από Live εμφανίσεις με highlights τη συμμετοχή στο B-Fest (2016 και 2017), στο Hard as a Rock (vol. 1,2,3) και στο Υπόγειο στη Θεσσαλονίκη παρέα με τους Banksters. Παράλληλα δόθηκαν διάφορες συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα της χώρας (1055 Rock FM, Στο Κόκκινο) με αποκορύφωμα το Live Session στην ΕΡΤ (Ροκ Συναναστροφές) το 2017.
Λόγω διαφωνιών, αποχωρεί από την μπάντα ο Ηρακλής, του οποίου τη θέση στα τύμπανα αναλαμβάνει ο Άγης Γκ. Ταυτόχρονα επιστρέφει και ο πρώτος μπασίστας του συγκροτήματος Γιώργος Α. Ο Βαγγέλης Τ. όντας κατά βάση κιθαρίστας αποφασίζει να φτιάξει τη δική του μπάντα.
Το πρώτο άλμπουμ τους μόλις κυκλοφόρησε απο τη 
Nasoni Records (Berlin, DE)

Redeye Caravan - El Muerto [official video]

επειδή δεν τα πηγαίνω καλά με deadlines...
επειδή εχω το δικο μου τροπο γραφης....
επειδη δε γουσταρω να στελνω υλικο χτες με αγχος για να το βλεπω να δημοσιευεται μεθαυριο χαλλλλαρα...
κι επειδη ΔΕΝ εχω χορηγους και πηγαινω οπου γουσταρω κι αγαπω-κυριολεκτικα- ειπα να τα γραφω ολα ΕΔΩ-κυριολεκτικα κι αυτο....

STAY TUNED που λενε και στο χωριο μου....
αντε γιατι.....ααααααααααα!!!


Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019

19th Nervous Breakdown...and counting....

κάθε φορα που κάτι πάει στραβά σε βαθμό κακουργήματος ΔΙΑΟΛΙΖΟΜΑΙ!!!
καθε φορά αυτό το τραγούδι ηχεί μέσα στο κεφάλι μου...


Ο τίτλος περιγράφει τον τρόπο που αισθάνθηκε ο Mick Jagger κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στις ΗΠΑ το 1965. 'Οπως εξήγησε στο περιοδικό Rolling Stones Monthly: «Είχαμε κάνει πέντε εβδομάδες έντονης δουλειάς στις ΗΠΑ και είπα,« Μαλάκες,δεν ξέρω για σας αλλά νιώθω έτοιμος για τη δεκατη ένατη νευρική μου κατάρρευση ». Αμέσως το βγάλαμε σαν πιθανό τίτλο τραγουδιού.Ο Keith και εγώ το δουλέψαμε σε αυτό το διάστημα ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της περιοδείας μας. Οι Brian, Charlie και Bill μας έκαναν καυγάδες - ειδικά επειδή τους άρεσε να έχουν τον πρώτο λόγο. "
Οι στίχοι είναι μια επίθεση εναντίον των κακομαθημένων κωλόπαιδων που έχουν τα πάντα και εξακολουθούν να είναι δυσαρεστημένα. Ο Jagger προσπάθησε να εξηγήσει ότι το τραγούδι δεν ήταν αυτοβιογραφικό. Όσον αφορά την λυρική έμπνευση, είπε: «Τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου - η καθημερινή ζωή όπως το βλέπω. Οι άνθρωποι λένε ότι τραγουδάω πάντα για χάπια και βλάβες, επομένως πρέπει να είμαι εξαρτημένος - αυτό είναι γελοίο. Στενόμυαλοι που ποτέ δεν θα παραδεχτούν ότι αυτό συμβαίνει πραγματικά σε άλλους ανθρώπους κι όχι μόνο στους αστέρες της ποπ ».

Υπάρχουν βέβαια αναφορές για ναρκωτικά σε αυτό το τραγούδι:
"Στο πρώτο ταξίδι προσπαθούσαμε τόσο σκληρά να αλλάξουμε το μυαλό μας
Αλλά μετά από λίγο συνειδητοποίησα ότι ταράζατε το δικό μου"
Πολλοί το επισήμαναν στους ακροατές , αλλά οι περισσότεροι δεν πήραν χαμπάρι, ειδικά αφού οι στίχοι ακούγονται κάπου στο παρασκήνιο. Κατά τα επόμενα χρόνια, η χρήση των ναρκωτικών απο τους Stones έγινε πιο εμφανής και αντικατοπτρίστηκε στα τραγούδια τους. Οι βρετανικές αρχές το εκμεταλλεύτηκαν πράγμα που οδήγησε σε μια σειρά συλλήψεων και κρατήσεων των μελών της μπάντας και των συνεργατών τους.

Mick Jagger: "Αυτή είναι μια πολύ περίοδος του Λος Άντζελες, θυμάμαι να βρίσκομαι στη Δυτική Ακτή για πολύ καιρό .. Το 19 Nervous Breakdown είναι ένα τραγούδι αστείο, και η ιδέα ότι κάποιος μπορεί να προσβληθεί από αυτό είναι πραγματικά αστεία. Αλλά σε αυτή την περίοδο - τα ποπ τραγούδια δεν έπρεπε με τίποτα να μιλάνε πολύ, ο Bob Dylan το αντιμετώπισε, αλλά δεν θεωρήθηκε κιόλας ποτέ ως mainstream pop act. Ουσιαστικά τα τραγούδια του ήταν βαριά για τους περισσότερους ανθρώπους και έτσι οτιδήποτε άλλο εκτός από τα κλισέ αγάπης ακουγόταν πολύ περίεργο και ποτέ δεν άγγιζε τον κόσμο.Τραγούδια όπως το «19 Nervous Breakdown » ήταν ελαφρώς εκνευριστικά για τους ανθρώπους.Δύο χρόνια μετά, τα πράγματα άλλαξαν και πήραν μια λίγο πιο σκοτεινή κατεύθυνση, αλλά νομίζω ότι γενικά ήταν πολύ αθώες μέρες ». >>

Αυτό ήταν ένα από τα τρία τραγούδια που οι Stones έπαιξαν στο Ed Sullivan Show στις 13 Φεβρουαρίου 1966, την πρώτη φορά που εμφανίστηκαν σ εγχρωμο πρόγραμμα της αμερικανικής τηλεόρασης.

Ο Mick Jagger έβγαινε μ'ενα μοντέλο απο την Αγγλία την Chrissie Shripton όταν έγραψε αυτό το τραγούδι. Ήταν μια ταραχώδης σχέση που άρχισε το 1963 και τελείωσε τρία χρόνια αργότερα με υπαινιγμούς για τσιλιμπουρδίσματα του Mick.(Τότε άρχισε να βλέπει τη Marianne Faithfull). Σύμφωνα με τη βιογραφία του Mick Jagger από τον Philip Norman, η Shrimpton πήρε υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών τον Δεκέμβριο του 1966, όταν ο Jagger την έστησε ενώ ήταν να πάνε διακοπές μαζί. Ενώ ο Jagger δεν έγραψε αυτό το τραγούδι για τη Shrimpton, η υπερβολική δόση της θύμιζε έντονα το χαρακτήρα του τραγουδιού. Ακούστηκε επίσης ότι ο στίχος "Στο πρώτο μας ταξίδι" είναι μια αναφορά στην πρώτη φορά που ο Jagger πήρε με acid με τη Shrimpton.


Here it comes, here it comes, here it comes, here it comesHere it comes ΜΥ nineteenth THOUSAND nervous breakdown...

Τίποτα,κατι δικα μου....


Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ
Ο μουσικός είμαι εγώ. Το κείμενο είναι σκέψεις μου που μπορείτε να προσπεράσετε ελεύθερα. Όσοι επιθυμείτε, ρίξτε μια ματιά.
Γιατί ένας μουσικός γράφει για πολιτικούς; Δεν ξέρω για τους άλλους, εγώ έχω κάποιες «εμμονικές» απόψεις, κάτι σαν θέσφατα στη ζωή μου, κι όσο κι αν σιχαίνομαι τον απόλυτο λόγο εν γένει, διαπιστώνω πως κάποιες τέτοιες απόψεις που κουβαλάω χρόνια δε λένε ν’ αλλάξουν.
Πάντα πίστευα πως ένας καλλιτέχνης (απ’ όπου κι αν προέρχεται) οφείλει να είναι κι ένας εν δυνάμει επαναστάτης. Ένας άνθρωπος που αφουγκράζεται γύρω και μέσα του, κριτικάρει, σχολιάζει και υπερασπίζεται ιδέες που εξυμνούν την παρουσία του ανθρώπου στη γη, είναι υπέρμαχος της ισονομίας και στηλιτεύει τον ρατσισμό, προστατεύει αδύναμους, νοιάζεται για το περιβάλλον, με δύο λόγια αναζητά με πάθος για τον κόσμο εκείνο που λαχταράει για τον εαυτό του, αρμονία και ισορροπία.
Φυσικά και λαθεύει, ατελές ον είναι. Τα όποια λάθη προκύπτουν, γίνονται διδάγματα και ο αληθινός άνθρωπος γνωρίζει ν’ ακούει, αναγνωρίζει, παραδέχεται, αλλάζει χωρίς φόβο.
Και γιατί –θα μου πείτε- να μιλήσει με λόγο και να μην το κάνει μέσα από την τέχνη του;
Σωστά, αυτό κάνει, εκτός από καλλιτέχνης όμως παραμένει ένας θνητός, ένας πολίτης σαν όλους μας… Και του αναλογούν μία γνώμη και μία φωνή, όπως στον καθένα.
Οι περισσότεροι πολιτικοί η αξιωματούχοι που έχω γνωρίσει (είτε δημόσια, είτε κατ’ ιδίαν), είναι άνθρωποι μορφωμένοι, κάποιοι ιδιαιτέρως εύστροφοι και σαφώς καθόλου βλάκες (εντάξει, εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν και παντού). Μην αυταπατάσθε. Το πρόβλημα προκύπτει επειδή εκόντες άκοντες καταλήγουν να υπηρετούν την πολιτική των κομμάτων και όχι των ιδεών. Κατά κανόνα γνωρίζουν την αλήθεια, παραμένουν όμως παγιδευμένοι στα στεγανά που δημιουργούν τα κομματικά σύνορα, υιοθετούν ξύλινο λόγο, μαθαίνουν πώς να περιστρέφονται γύρω από έννοιες ασαφείς η απροσδιόριστες και καταλήγουν πιόνια, αγοράζουν και πουλάν άλλοθι κατά το δοκούν και κάποιοι καταφέρνουν και κοιμούνται κιόλας τα βράδια. Κάποιοι άλλοι πάλι, δεν έχουν ιδιαίτερες ανησυχίες και αναστολές, παίζουν το παιχνίδι χωρίς πολλά πολλά, τραβάνε και καμμιά σκανδάλη άμα λάχει, γεμίζουν τις τσέπες κι όλα καλά. Χαζοί όμως δεν είναι. Ίσως αυτό είναι τελικά που μας τρομάζει περισσότερο απ’ όλα και κάνει κάποιους από μας να στραφούμε στην τέχνη, όχι απλά γιατί είναι μεγαλειώδες από μόνο του, αλλά γιατί είναι και η κρυψώνα μας.
Το ζήτημα είναι πως δεν είναι όλοι ίδιοι…
Κι εδώ έρχονται οι αριθμοί, οι αναλύσεις, οι διαφωνίες, το τι και πως διαβάζει κάποιος, με ποιόν τρόπο το αξιολογεί και πόσο ταυτίζεται η όχι με πρόσωπα και απόψεις, κατά πόσο προσωποποιεί το όλον και εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια, σε τι βαθμό ακούει την καρδιά και το μυαλό του και όχι υποσχέσεις και δεσμεύσεις.
Του λόγου μου μεγάλωσα ανάμεσα σε οικογένειες στα άκρα του πολιτικού ορίζοντα. Βασιλοχουντικοί από τη μία, βαμμένοι κομμουνιστές από την άλλη. Αυτοί οι άνθρωποι με έμαθαν πως τίποτα δεν μπορεί να μαγαρίσει την ψυχή των απλών ειρηνικών ανθρώπων, μου δίδαξαν πως οι λαοί είναι αδέλφια, άνθρωποι του πλανήτη με κοινούς στόχους και οράματα. Η πολιτική και οι πολιτικοί των κομμάτων, κατά κανόνα θέλουν να ξεχνάμε την ουσία και να μένουμε στον τύπο, να βλέπουμε το δένδρο και όχι το δάσος. Διαίρει και βασίλευε… Η ζωή μας είναι λίγη για να ελπίζουμε σε δραστικές μεταβολές, οι αλλαγές χρειάζονται πολύ χρόνο, όμως μπορούμε –ο καθένας από μας- να ξεκινήσουμε να επιζητάμε την αρμονία μέσα μας, με τις όποιες δυνάμεις και δυνατότητες έχουμε, νάμαστε περήφανοι πρώτα για τους εαυτούς μας και να νοιώσουμε πως γίνεται μία αρχή.

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2019

8/7/2019...μια μερα μετα τας εκλογας...μεχρι στιγμης δεν εχει πεσει ακριδα,δεν εχει χτυπησει τυφωνας,μια διακοπη ηλεχτρικου μονο λεει τρολέει περιξ Συνταγματος...

Οτιδηποτε πρηζεται μας πρηστηκε τις προηγουμενες μερες απο την τρομολαγνεια του ψηφιστε αυτον κι οχι εκεινον για θα μας ευρει κακο μεγαλο Μπανα'ί'α μου....

Ο καυσωνας καλά κρατεί,τα μυαλά που ήταν φραπέ τωρα πλεον τηγανιζονται ενιοτε δε,μας ποσταρουν και φωτος απο παραλιες με κρυσταλλινα νερα γεματες πατουσακια κι αγαπημενα-ερωτευμενα ζευγαρια που δε χανουν την ευκαιρια να διατυμπανισουν την οικονομικη τους κατασταση αφου ΕΧΟΥΝ λεφτα για διακοπες ή εστω για βενζινη μεχρι το εξοχικο του δεκατου τριτου ξαδερφοκουμπαρου που τους εκαλεσε στη βιλλα Κιτσα στην Ανω κατω περα δωθε τραχανοπλαγιά.

Επισης διατυμπανιζουν τον ερωτα τους ευθαρσως και ανερυθριαστως,Φιονα μοναδικη μου αγαπη,λιγο πριν πατησουν καρδουλα στο κωλαρακι της Σουλας στο Ινσταγκραμ.

και μετα μου λες γιατι....ΑΥΤΟ!!!!

https://www.youtube.com/watch?v=UVOBYmLbzWc&list=WL&index=15&t=0s

Γιατι οχι θα σου πω εγω...για δοκιμασε να παιξεις Metallica στο μπαντζο και μετα μου λες...ή για τραγουδα ΕΣΥ το harvester of sorrows ΜΑΖΙ με το Man of constant sorrow για να μας πεις τι εστι βερικοκο....

ρικοκο ρικοκο ρικο ρικο κοκο....

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

this is a party...a BLUES party!!!

Μετά την πολύ επιτυχημένη Blues διοργάνωση στις 18 Μαρτίου 2017 στην σκηνή της ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ,ένα μεγάλο μουσικό blues γεγονός έρχεται να ταράξει τα νερά!
Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ (Πειραματική Καλλιτεχνική Σκηνή ΑΝΑΣΑ-ΛΕΦΚΑ)συνεχίζει να κυνηγά το άπιαστο....και διοργανώνει ένα μοναδικό και όχι "δήθεν" 3ήμερο αυτή την φορά Blues φεστιβάλ με ένα πρωτοφανές κάλεσμα στην blues σκηνή της Αθήνας και όχι μόνο!!!
Οι συμμετοχές ξεπέρασαν κάθε προσδοκία,καθώς τα συγκροτήματα,τα οποία θα βρεθούν κοντά μας είναι 33,ενώ οι μουσικοί ξεπερνούν τους 100!!!
Στόχος και όνειρό μας να εδραιωθεί αυτή η μουσική συνεύρεση και να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο,ώστε οι μουσικοί να βρίσκονται και να συνομιλούν επί σκηνής,εμείς να ζούμε τέτοιες υπέροχες μουσικές εμπειρίες και μ' αυτό το τολμηρό εγχείρημα να υποστηρίζουμε και να ενισχύουμε τη μουσική ελληνική σκηνή με σεβασμό κι αγάπη!
Τρεις ημέρες λοιπόν (25,26 & 27/1) μουσικής μαγείας,στο ζεστό BLACK BOX METHODIA(Αγίου Όρους 15) στον χώρο εκείνο,που έπειτα από την τελευταία μας συνεργασία,φάνηκε πως μπορούμε να μιλάμε την ίδια γλώσσα και να φιλοξενούμαστε σ΄αυτόν με σεβασμό κι εκτίμηση!!!
Ώρα έναρξης 18:30
τιμή εισιτηρίου: 6€








Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

συνεντευξη στο blues.gr...to know us better....

Greek radio broadcaster and Dj Eva Zevgoula talks about radio, local scene, the Blues and Rock n' Roll culture

"Definitely it's (Blues) a state of mind! If you got the blues, you got it and you got it even if you're listening to heavy metal! From the other hand it is a huge genre and artistic movement too...it's a combination of the two. It can't be otherwise."
Eva Zevgoula: Rock n' Blues on Radio
Greek radio broadcaster and Dj Eva Zevgoula talks about Radio, Blues, Local scene and Rock n' Roll culture. Eva says: "I studied Agriculture I am in love with dirt and soil since I was a baby. I remember watering the flowers in my grandma's garden in my free time so I think that the blues came to me by nature. I had it in my blood and I didn't know it. It came out through love...I fell in love with a guy that was a blues man. He loved the blues and played the blues with his guitar, not professionally but he lived through it. I felt something when I first heard Junior Wells but a lightning stroke me when I heard the Thrill is gone played by Luther Allison. He taught me the rest... I play the Blues on the radio mostly on internet radios. I also play soul and classic rock. I play in three different radio stations almost every day. Sundays and Wednesdays on Fly Fm Radio. Sundays of Greek scene and Wednesday midnights full of Blues. Monday of blues and Friday of soul mornings at Anazitisi Records Radio also 4 hours of rock music on Atlantis Fm Radio.                           (Eva Zevgoula / Photo by Yannis Alexiou)
Everyday music as you can see... I also took part as a DJ in big events as Vinyl is Back and Vinyl Market to play the Blues of course. From time to time I write articles for musical websites mainly about the blues. I'm diggin old and new releases all day everyday so you can say that I literally live and breathe the blues."
How has the Rock n' Roll counterculture influenced your views of the world and the journeys you’ve taken?
Not a bit. I think that I was a rocker, talking about my views, by birth...or that my parents that gave me these views were rockers and they didn't know.
How do you describe your radio broadcasts philosophy? How does music affect your mood and inspiration?
It all depends on my mood...I use music to express my feelings, to tell a story with music and lyrics...at times I choose music to trick my mood, meaning that if I'm super sad I could choose happy music to hide my feelings or just to change my mood. Music has saved me from deep sorrow leading to depression due to the death of my beloveds for example. I claim myself as a storyteller, telling stories with music about music.
Are there any fanny moments from studio which you’d like to share with us? What has made you laugh?
Microphone on...I didn't notice it of course and wow!!! I was singing my favorite song on air!!! "you didn't have to did what you did but you did what you did and I thank you...." Paul Rodgers version and suddenly lots of phone calls and messages telling me that I have a nice voice and they want me to sing more often!!!Same thing happened once more with Damn Your Eyes. Now I'm more careful with the microphone I must say.... 
What do you miss most nowadays from the music of past? What are your hopes and fears for the future of?
I miss the passion, the real feeling and the scream only when it's needed. Singers tend to scream at the top of their lungs during the whole song and guitarists play solos of 7-8 minutes the less. Pure boredom... Hope to find a new Howling Wolf...fear? My only fear for the future of music is to lose the feeling and the meaning.
"Women do it very well in radio and music scene. Many female radio producers, singers, guitar players worldwide, in Greece as well and drummers too. I don't think that women have any problem of disrespect for example in local radio and music scene. After all we are all real tough cookies. As for me...I'm feeling like a queen, everybody treats me like one."
If you could change one thing in the musical world (and radio) and it would become a reality, what would that be?
No more sexy voices on the radio, no more gossip. Economy of time, meaning that I can't stand any longer ten minutes of guitar solos without purpose and meaning.
What are some of the most important lessons you have learned from your paths in local music scene and circuits?
If you love them, if you REALLY love them, they love you back and I'm talking about the musicians. It's all about love, hard work, respect. As for the business part...we need to dare and support the ones who dare.
What is the impact of Blues music and Rock culture to the racial, political, and socio-cultural implications?
Nowadays? There's no such thing. Back in the past? It changed EVERYTHING.
Do you consider the Blues & Rock specific music genres and artistic movement or do you think it’s a state of mind?
Definitely it's a state of mind! If you got the blues, you got it and you got it even if you're listening to heavy metal! From the other hand it is a huge genre and artistic movement too...it's a combination of the two. It can't be otherwise.
What does to be a female broadcaster in a “Man's World”? What is the status of women in local radio and music scene?
Women do it very well in radio and music scene. Many female radio producers, singers, guitar players worldwide, in Greece as well and drummers too. I don't think that women have any problem of disrespect for example in local radio and music scene. After all we are all real tough cookies. As for me...I'm feeling like a queen, everybody treats me like one.
Where would you really want to go with time machine and what memorabilia (books, records) would you put?
I really want to go in a real old time juke joint and listen to Muddy Waters...or been in Chess Records hidden in a corner of the studio. As for memorabilia... nothin at all... the heart gets the most important.

ποδαρικό που λέμε...


          το πλήρες πρόγραμμα εντός των ημερών....χαμός θα γίνει πάλι....JUST BE THERE!!!