Σάββατο βράδυ...ένα κρύο χειμωνιάτικο Σαββατόβραδο του έτους 1949 στο Arkansas...

Τιμά η Εύα Foxy Lady Ζευγουλά με αρχειακές φωτογραφίες του Χρήστου Κισατζεκιάν

20χρονο αγόρι παίζει σ ‘ένα nightclub του Twist...κρύο και των γονέων λέμε...ακόμα κι η κόλαση είχε παγώσει....η παγωμένη σάλα κάπως έπρεπε να ζεσταθεί. Χρέη σόμπας κάνει ένας τεράστιος κάδος σκουπιδιών, μισογεμάτος κηροζίνη, αναμμένος και τοποθετημένος στη μέση της σάλας...όλα καλά και το σώου αρχίζει...όμως η κηροζίνη δεν είναι το μόνο πράγμα που ανάβει....

 

- Ρε μάγκα, να σε δω λίγο πιο καλά...εσύ είσαι ρε το τσόλι που μου ‘φαγε τη γκόμενα;
- Ναι ρε σκατιάρη, εγώ είμαι αυτός που τη μάζεψε και της έδειξε τι πα να πει άντρας!
- Κάποιος πρέπει να σου πάρει τα μέτρα μορφονιέ....για το φέρετρο που θα σε αγκαλιάσει!!!

 

Χυμάνε ο ένας πάνω στον άλλο, θεριά ανήμερα που γυρεύουν το θάνατο ο ένας του αλλού... O Θάνατος κάνει τώρα παιχνίδι... Οι δύο άντρες ρίχνουν κάτω το βαρέλι και το ποτάμι της φωτιάς χύνεται στο πάτωμα...όλοι τρέχουν να σωθούν, να γλυτώσουν, μαζί και το 20χρονο αγόρι που παίζει κιθάρα... Τα καταφέρνει να βγει με ασφάλεια έξω μόνο για να συνειδητοποιήσει ότι έχει αφήσει μέσα τη μοναδική του περιουσία, την κιθάρα του!
Ορμάει μέσα στο φλεγόμενο κτήριο που καταρρέει γύρω του, πάνω του, για να τη σώσει...

Δυο άντρες κάηκαν εκείνη τη βραδιά στον καυγά που είχε ξεκινήσει για μια γυναίκα που δούλευε στο μαγαζί...το όνομα της ήταν Lucile...
Το μαύρο αγόρι που παραλίγο να χάσει τη ζωή του εκείνο το βράδυ για να σώσει την κιθάρα του, τη βάφτισε Lucile ώστε να του θυμίζει να μην ξαναρισκάρει ποτέ τη ζωή του ούτε για το ένα ούτε για το άλλο.... Ούτε για μια γυναίκα, ούτε για μια κιθάρα!!!
Η δίκια του Lucile όμως τον αποζημίωσε.... Έγινε ο μεγάλος BB KING...της έσωσε τη ζωή εκείνο το βράδυ κι εκείνη τη δική του....

 

"Ο ήχος που ακούτε είναι από την κιθάρα μου που τη λεν' Lucile, είμαι εντελώς τρελός για αυτήν, με πήρε από τη φυτεία, μπορείτε να πείτε ότι μου έφερε φήμη. Δε νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω αρκετά για τη Lucile. Καμιά φορά όταν έχω τις μαύρες μου, μοιάζει σα να προσπαθεί να με βοηθήσει φωνάζοντας το όνομα μου. Τραγουδούσα spirituals και νόμιζα ότι αυτό ήταν που ήθελα να κάνω...με τον ένα τρόπο όμως ή τον άλλο όταν πήγα στο στρατό, έπιασα στα χέρια τη Lucile κι άρχισα να τραγουδώ τα blues. Τώρα κάθε φορά που τα πράγματα είναι άσχημα για μένα, ξέρω ότι πάντα, ξέρω ότι πάντα μπορώ να βασιστώ στη Lucile... Δύσκολο να σας μιλήσω εγώ για αυτήν, μάλλον θα αφήσω τη Lucile να μιλήσει... Ξέρετε, αν μπορούσα να τραγουδήσω pop τραγούδια σαν το Frank Sinatra ή το Sammy Davis Jr. μάλλον δε θα το έκανα...γιατί...η Lucile δε θέλει να παίξει τίποτα άλλο πέρα απ’ τα blues.... Kαι νομίζω, νομίζω ότι είμαι ευχαριστημένος με αυτό γιατί κανείς δε μπορεί να μου τραγουδήσει όπως η Lucile… Τραγούδα Lucile, Lucile που μου ‘χεις σώσει δυο φορές τη ζωή..."

THE KING IS DEAD, LONG LIVE THE KING...

(Αναδημοσίευση από imaginistes.wordpress.com)